.jpg)
‘Dat heb je nodig om de staat van het geluk van iemand waar je voor zorgt positief te kunnen beïnvloeden.’ Een waardevolle opmerking en bijdrage aan de dialoog tussen mensen die vrijwillig en/of beroepsmatig betrokken zijn in de zorg voor de medemens in Oud-Zuid. .

Zo organiseren zij regelmatige wijktafelbijeenkomsten voor uitwisseling van kennis en ervaringen van betrokkenen en is er ieder kwartaal een ‘BitterBallenBijeenkomst’ voor het vergroten van je kennis en netwerk.

Voorafgaand aan het gesprek is er een korte inleiding. Daarin wordt onder andere duidelijk dat slechts 40% van ons geluksgevoel bepaald wordt door ons gedrag. En dat het voor de meeste van ons ‘gewoon’ is dat je niet automatisch een gelukkig mens bent of kunt worden. Hooguit dat je samen met anderen je staat van geluk kunt beïnvloeden. Maar wat betekent dit wanneer er ook een (ver)zorgrelatie is?
Wanneer je bewust bent van je ‘eigen levensgeluk’ of de staat ervan kunt accepteren, gaat daar een preventieve kracht van uit. Vanuit dit perspectief worden er drie groepjes gevormd die ieder twee vragen voorgelegd krijgen. Na een 10 minuten leest iemand uit elke groep voor wat de uitkomsten van het gesprek over de vragen zijn.
Duidelijk wordt dat ieder mens zijn of haar geluksgevoel op een eigen manier, moment en plaats beleeft. Ongeacht je rol of relatie en ook als er beperkingen zijn, van welke aard dan ook. En dat er veel ideeën zijn en deelnemers gemotiveerd zijn om hierin van betekenis te zijn voor de zorgcliënt en zijn of haar omgeving. De zorgverlening draait immers om deze levensvraag van zowel de cliënt als jezelf.
Na het overleggen van de uitkomsten volgt als vanzelf de vraag: Hoe voorkom je dat je hierin te ver gaat?
- blijf deze dialoog agenderen
- vind steun bij elkaar, in de wijk en/of organisatie
- ken je eigen grens.
Wat betekent een gewoon gelukkig leven voor jou?
Innerlijke rust. Lekker opstaan. Goed gevoel naar bed. Geen grote zorgen. Zinvol bestaan (ook voor anderen). Sociale contacten. Gezondheid/energie. Minder ellende in (directe) omgeving. |Gezien en bevestigd worden in je bestaan.
Waarom lukt gewoon gelukkig leven soms niet?
Door ziekte en verlies (van naasten). Hulpeloosheid van jezelf en anderen. Gebrek aan energie. Geen perspectief. Eenzaamheid en (sociaal) isolement. Te hoge verwachtingen. Te veel digitale invloeden (sociale media)
Wat zou je kunnen doen? Luisteren, gewillig oor. Organiseren, mensen activeren. Contact maken met buren. Arm om schouder. Vragen stellen. Empathisch opstellen. Goede relatie met familie. Samen ondernemen. Bewegen.
Ervaar jij je leven als ‘gelukkig’ of heb je dat wel eens sterker gehad?
Het kunnen functioneren in een veilige, eigen, betekenisvolle omgeving. Relativeringsvermogen.
Denk je dat andere mensen jouw betekenis van gewoon gelukkig leven kunnen of willen begrijpen?
Dat is heel individueel bepaald.
Waar denk jij aan, bij ‘gewoon gelukkig leven’?
Gezondheid. Vrijheid in keuze. Genoeg geld om te voorzien in je primaire levensbehoeften. Vrienden en/of familie/buren. Zonder zorgen. Creativiteit kunne uitten. Woongenot. Veiligheid. Onafhankelijkheid. Humor. Klachtenvrij. Bewust genieten van momenten. Vrije tijd.
Wat heb jij nodig om de staat van het geluk van je cliënt te veranderen, wanneer deze er om vraagt?
Geld. Tijd! Aandacht voor de mens. Serieus nemen van mensen. Samenwerken / netwerk. Wijzen op zegeningen. Denken aan kansen. Geloof in ‘klant’. Afwijken van protocol. Gebruik maken van je discretionaire ruimte (+ out of the box). Oefen met bewust in het leven staan. Sociale kaart kennen.